Vandaag stond een dagje Santa Barbara op de planning en daarom stonden we best vroeg op. Het ontbijt in dit hotel bestond uit wat kant en klaar verpakte mueslirepen en een soort van broodje. Er was geen eens koffie of thee! We zaten dus al snel in de auto.
Op de snelweg was het in het begin nog lekker rustig. Tommie bracht ons richting downtown en daar hebben we onze Edge in een parkeergarage gezet. Daarna hebben we wat langs de winkeltjes gelopen en bij de Borders even een kaart van Santa Barbara gekocht, want dat hadden we helemaal niet. Laura had op internet leuke kettinkjes gevonden die ze in Santa Barbara verkochten. Toen we eenmaal die winkel gevonden hadden, bleek dat ze ze helemaal niet verkochten. Dat was wel heel erg jammer.
Ze hebben in Santa Barbara echt hele leuke winkeltjes en daar gingen we geen eens speciaal voor. Bij een kookwinkel waar Laura wat kocht, en de caissière op haar paspoort zag dat we uit Nederland kwamen, begon de medewerkster weer over het WK-voetbal. Zij kwam uit Brazilië en het zat behoorlijk diep dat ze hadden verloren. Na het tweede doelpunt had ze de tv maar uitgezet. Dus ja, Nederlanders waren buiten dat niet zo aardig, maar “that was just the game”.
Bij een ‘Pinkberry’ aten we weer een frozen yoghurt. Dit zie je echt heel veel in Amerika, maar het ziet er allemaal leuker uit dan hoe de frozen yoghurt smaakt. We vinden een echte Nederlandse Swirl veel lekkerder. Het concept is eigenlijk ook een beetje hetzelfde, al wordt de frozen yoghurt met de ‘toppings’ niet gemixt. En bij de Swirls krijg je meer voor je geld.
Na de winkeltjes te hebben bekeken, liepen we door richting het strand. Dit was gewoon dezelfde straat als die met de winkels, die we helemaal uit konden lopen. Dit was helemaal niet erg, want het was echt een heerlijke temperatuur. Niet te warm, gewoon lekker aangenaam. Ook was het een leuke wandeling. Op de pier hebben we een lekkere fish-sandwich met vers fruit gegeten en daarna zijn we weer rustig terug gelopen naar ‘downtown’.
Laura wilde nog een bepaalde camera band en die verkochten ze in Santa Barbara bij Sammy’s Camera’s. Deze winkel was echt heel groot, met allemaal mooie foto dingen. Laura vond al snel wat ze nodig had en bijna nog sneller kwam er een mannetje van de winkel op ons af. Hij vroeg waar we vandaan kwamen, over het eten en het toppunt was dat hij vroeg wat Laura gekocht had in de kookwinkel. Bovenop het tasje lag nog haar vestje dus misschien dacht ie dat er wat onder zat wat we gestolen hadden? Nadat Laura had laten zien wat erin zat, zei hij dat hij vaak bij die winkel kwam. Daarna pakte hij zowat de camerariem uit de handen, om af te gaan rekenen... beetje apart! Misschien hadden we wel veel meer willen kopen...??
Daarna zijn we nog even langs de winkeltjes gelopen en daarna zijn we weer terug naar de auto gegaan. We zochten als een malle naar het apparaat om de parkeerkosten te betalen, maar er staat hier nog gewoon iemand bij de uitgang die bekijkt wat jou parkeerkosten zijn.
In de auto terug naar Santa Maria besloten we om sushi te eten. Heel toevallig zat er vlakbij ons hotel een sushi restaurant, waar we lopend heen zijn gegaan. De sushi was hier echt heel goed! Het eten met de stokjes was wat lastiger, haha. Gelukkig hadden ze een opzet stukje voor op de stokjes, zodat het wat makkelijker ging.
Jammie, SUSHI! Al die verhalen over eten haha ik wil ook;) Was die foto winkel trouwens een dure winkel ofzo? Misschien zagen jullie er crimineel uit ghehe..
BeantwoordenVerwijderen