zondag 22 augustus 2010

Dag 13: Monterey, Cambria en Santa Maria

Vandaag was weer een leuke dag! Na het erg afwisselde ontbijt, dat bestond uit muffins, muffins, muffins én muffins, zijn we vertrokken richting Santa Maria. Onderweg wilden we nog langs Monterey en Cambria. Als eerste hebben we de TomTom ingesteld op Monterey. Hier waren we al erg snel. Op dat moment was het nog erg bewolkt, maar je zag dat de zon er door wilde komen.

In Monterey hebben we even over de Fishermans Wharf gelopen en wat gedronken met iets lekkers erbij. De medewerkster van de koffietent liet ons de kwallen in de haven zien. Er waren er ontzettend veel en ze hadden de zeeleeuwen weggejaagd. Verder hebben we nog wat foto’s gemaakt, wat spulletjes gekocht en toen ging onze reis weer verder.

Onderweg zagen we de wolken gewoon voor ons wegtrekken en zagen we al snel de blauwe lucht en de zon schijnen. Het was echt een hele mooie weg langs hwy ‘1’! Bij een aantal vista points zijn we gestopt om foto’s te maken en naar het mooie uitzicht te kijken. We zijn onderweg ook wel iets van vier ‘road works’ tegen gekomen. Ze zijn hard aan het werk hier in Amerika!

In Cambria aangekomen werd het tijd om te lunchen. We belanden in een schattig straatje waar we bij Robin’s wat hebben gegeten. Het zag er hier erg leuk uit en het eten was ook nog eens zeer goed. Verder hebben we in Cambria nog even door de straatjes gelopen. Op een gegeven moment – vraag niet hoe – waren we in een wolwinkel beland, waar twee erg enthousiaste medewerksters maar riepen dat we alles aan moesten raken. Één mevrouw vroeg waar we vandaan kwamen en ze vertelde dat ze zelf vier jaar in Maastricht had gewoond in 1974. Ze hield van Nederland, vond dat je nergens zulke lekkere slagroom kon krijgen dan in NL en kende uiteraard ook de echte Limburgse vlaai. Het was zo grappig, ze werd helemaal enthousiast. Toen we weggingen af ze ons een hand, want dat was gebruikelijk in Nederland en ze vond dat een fijne gewoonte.

Na Cambria zijn we doorgereden naar Santa Maria. We konden de weg langs de kust niet afrijden, want er was een ongeluk gebeurd en we moesten daardoor omrijden. Dat maakte er het uitzicht niet minder om, gelukkig. Onderweg moesten we veel stijgen en dalen, maar onze ‘Edge’ sleepte ons er goed doorheen.

In Santa Maria hadden we best snel ons hotel gevonden en het ziet er heel netjes uit. Het internet kregen we helaas niet aan de praat. We kregen wel een kabeltje waarmee het wel zou moeten werken, maar dat kabeltje was maar 30 cm en met de aansluiting achter het bed ging dat niet werken. Langere kabels hadden ze ook niet meer. Ondertussen hadden we onze hele kamer al verbouwd, haha.

Omdat we best laat hadden geluncht, hebben we als avond eten een simpel broodje gehaald. Ook hier raakten we aan de praat met de winkelmevrouw, die ook weer iemand kende die uit Nederland kwam. Het was een heel leuk gesprek, alleen was het wat lastig. Ze sprak zelf best onduidelijk Engels, want zijn kwam oorspronkelijk uit Cambodja.

5 opmerkingen:

  1. Dit stuk langs de kust lijkt mij het mooist, vooral als het weer meewerkt (geen mist) met
    zon. Ben heel benieuwd naar de foto's.
    ik vraag me toch af hoe jullie in een wolwinkel zijn beland...
    groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een wolwinkel? de dames gaan een trui voor ons breien!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik wil dan wel een paar sokken!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik wil ook in Amerika zitten. Ik moet door vreselijk weer naar school toe. Rotschool.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Waren het wel lekkere muffins? Een muffin buffet is niet zo heel erg toch;p

    BeantwoordenVerwijderen